Van alles wat

Hallo daar,
Ik ben vandaag precies een maand weg. Wat gaat de tijd snel, maar ik geniet gelukkig wel van alles. Ben nog steeds blij dat ik hier ben en thuis mis ik eigenlijk niet.. (sorry, haha). Helaas was ik gister erg ziek en ben ik vandaag iets beter, maar doe ik het nog rustig aan. Daarom heb ik nu weer even tijd om een verslagje te schrijven. En oh ja de foto’s… Die komen er echt snel aan! Ik blijf het zeggen, maar het komt goed!

Tot zover de introductie. Ik heb sinds de trip naar Galibi niet meer geschreven, dus het is de hoogste tijd (vind ik zelf).

Na zo’n weekendtrip op Galibi is het op maandag weer over tot de orde van de dag. Alle natte zooi werd door praktisch het hele huis die ochtend weg gewassen. Rosa en ik hadden het plan om op de fiets naar de brandweerkazerne te gaan, maar de regen gooide roet in het eten. Dus we zijn nog een keer met twee bussen gegaan. In het kindertehuis hebben we de huiswerkbegeleiding gedaan en daarna was het alweer tijd voor de Bibliobus waar huisgenoot en medevrijwilliger Anne-Lotte en Mirthe in zaten. Ze hebben de kinderen geholpen met het uitzoeken van boeken.
Even over de Bibliobus, op dit moment is het zo dat het slecht geregeld en georganiseerd is. Mensen van de organisatie weten niet dat we komen en op de bus zelf is weinig te doen. Je zit eigenlijk je tijd uit te zitten. Tjitra is bezig om het allemaal aan te passen en uit te zoeken, maar ze heeft het op dit moment erg druk. Het is dus even afwachten of het doorgaat en zo ja wanneer. Als ik een keer ben mee geweest horen jullie dat en anders is het jammer…
Het was wel leuk om te zien hoe kinderen hun boek uitkiezen. Een aantal kinderen werden door Ingrid (de huismoeder) terug gestuurd, omdat er teveel plaatjes in het boek zaten. We hebben met z’n allen gegeten en toen gingen Rosa en ik weer huiswaarts.
Dinsdags gingen Rosa en ik dan eindelijk met de fiets. Heen is nog te doen, maar de terugweg is iets lastiger. Gelukkig had ik Rosa bij me, want zij heeft richtingsgevoel en slaat de weg meteen op. Bij mij duurt dat wat langer. In het kindertehuis gedaan wat we altijd doen. Wel weer leuk!
Die avond kwam er een nieuw meisje aan, Madelon. Die hebben we ontvangen en daarna zijn we gaan slapen.
Ook vandaag (woensdag) zijn we op de fiets gegaan. Dat doen we nu eigenlijk elke keer. Ik had vandaag in het kindertehuis voor het eerst dat ik boos moest worden op een kind. Met een ander kind was ik tafels aan het oefenen en zij zat het voor te zeggen. Daar heb ik haar al een paar keer voor gewaarschuwd. Toen dat was gestopt gaf het kind van de tafels opeens allemaal goede antwoorden, terwijl ze het super moeilijk vind. Beetje vreemd, tot ik in de gaten kreeg hoe dat kon. Ze schreef alle antwoorden stiekem op een briefje en liet dat aan het andere kind zien. Ik was er klaar mee. Ze kon haar spullen pakken en ik ben met haar mee gelopen naar de huismoeder. Ik heb gezegd ze komt hier zitten, omdat ze niet naar me luistert. Enige tijd later kwam het kind bij me en zei: ‘’sorry dat ik ongehoorzaam was’’. Denk dat ze de wind van voren heeft gehad.
Overigens hebben de kinderen tegen Rosa gezegd dat ze me streng vinden, haha! Daar lig ik niet wakker van. Er moet geluisterd worden, ook al zijn het er zo weinig. Anders wordt het een chaos.
Die avond gingen we met alle andere vrijwilligers die aangesloten zijn bij Tjitra uit eten. Was erg gezellig en ik had lekkere nasi gegeten. Na het eten zijn we nog naar de Lindeboom gegaan. Een gezellig tentje waar live muziek was. Daar hebben we wat gedronken. Het was Marjolein haar laatste avond en haar ouders waren er ook bij. Met z’n allen wat gedronken.
De volgende dag was ik niet zo fit en had ik last van mijn buik (zoals zoveel hier). Had een abonnement op het toilet (zonder verder in details te treden) en heb het kindertehuis afgebeld. Die middag weer geslapen en verder weinig gedaan.
Toen was het alweer vrijdag wat weekend betekende. Ik heb die dag niks bijzonders gedaan en vooral nog rustig aan gedaan. Ook heeft het die dag nog veel geregend dus echt erop uit zat er niet in. Tegen het eind van de middag voelde ik me al iets beter en ben ik met Rosa in de buurt gaan rond fietsen om te kijken voor appartementen voor haar vader. Bij wat Nederlanders blijven hangen en een praatje gemaakt. Die avond ben ik met Hilde en aanhang, Madelon, David en Esther uiteten geweest naar een pannenkoeken restaurant. Had een pannenkoek met appel, kaneel en rozijnen. Super lekker. Bij thuiskomst gelijk gaan slapen.
Zaterdag ben ik het centrum in geweest met een aantal en heb ik een regenpak aangeschaft (voor 2.5 euro, jaja dat zijn de kosten). Op tijd naar huis gegaan en nog even geslapen en geskyped. Eerst met mama, later met Jo&Niek en nog weer later met Chantal, Kayleigh, Tamara en Marije voor ze uitgingen. Gezelligheid op de skype . Die avond hebben we gezellig met een aantal gegeten, zelf gekookt. Erg lekker ook weer! Nog wat kaartspelletjes gedaan en toen heerlijk weer naar bed.
De volgende dag werd ik om 14 uur opgehaald en stond er weer een trip op het programma. Deze keer maar voor een dag, maar daarom niet minder leuk.
We zijn over de brug naar Commewijne gereden en vanaf daar naar Mariënburg waar een suikerrietplantage gevestigd is. De plantage is op dit moment niet meer actief en de bijbehorende fabriek is niet meer in gebruik. Daar kregen we een rondleiding van een Javaanse meneer die er zelf gewerkt heeft en geboren en getogen is in Mariënburg. Na deze rondleiding zijn we verder gereden en overgestapt op een bootje. We zijn over de Commewijnerivier gevaren op zoek naar dolfijnen. De eerste plek waar ze zouden kunnen zitten, zaten ze niet. Toen door gevaren richting de monding van de oceaan, maar nog steeds niks. Het duurde echt lang en ik dacht zelfs: ‘’Tuurlijk zijn ze er altijd, maar als ik op de boot zit, is er niks te zien’’. Totdat de bootsman ineens wat zag. Echt zo leuk om te zien en er waren heel veel oeh en aah momentjes. Ze zijn alleen lastig op de foto te krijgen, want voor je het weet zijn ze weer onder water. Toch heb ik twee foto’s kunnen maken die scherp zijn en waar je ook echt wat op ziet.
Na het dolfijnen spotten zijn we terug gevaren naar Johanna Margretha waar we hebben gegeten. Weer lekkere nasi met kip en kousenband.
Toen was het tijd om ons klaar te maken voor het spotten en vangen van de kaaimannen. Ingesmeerd met anti muggen spul (achteraf hielp het weinig, want op het moment dat je stil stond waren ze overal en dus werd je geprikt), een lange broek aan en schoenen aan waren we er helemaal klaar voor. We werden verdeeld over kleine bootjes en zijn toen gaan varen richting het moeras. Over een stuw heen en onder een bruggetje door, was het wel weer een bijzonder tochtje. Het was wel weer iets aparts ’s avonds varen over een moeras onder een sterrenhemel.
Aan de zijkant onder de bomen hadden we ineens een kaaiman te pakken. Gelukkig voor ons kreeg hij een elastiekje om zijn bek. Je moest hem achter zijn nek vastpakken en voor de staart. Iedereen even op de foto en toen zijn we nog verder gevaren om te kijken of we er nog meer konden vinden. Toen pas kreeg in de gaten dat ze de kaaimannen spotten doordat hun ogen oplichten in het licht van de zaklamp. We hebben er niet meer kunnen vangen, ze doken weg toen we vlakbij waren. Op de kant kon je nogmaals met een kaaiman op de foto en aangezien ik weer vaak mijn ogen dicht had, deed ik nog maar eens een paar pogingen. Deze keer had ik mijn ogen open en is het toch gelukt, haha! Toen was het alweer tijd richting huis te gaan. Rond een uur of half 1 waren we er weer.
Maandag was het 25 februari en die datum is de dag van de Revolutie hier. Dat is een vrije dag voor iedereen. Bouterse heeft hem zelf uitgeroepen, het is de dag dat hij aan de macht kwam. Dus hoefde niet naar het kindertehuis.
Het leek een rustig dagje van niks doen te worden, tot ik Madelon tegen Rosa hoorde zeggen: Je kan mee. Ik vroeg aan haar wat gaan jullie doen? Ja Khalid komt me zo halen met zijn broer en dan gaan we wat leuks doen. Ik heb nog een plek over dus je kan ook mee. Ik zei direct ik ga mee. (Madelon geeft les in Almere en een vader van een kind uit haar klas is hier in Suriname voor twee weken, hij nam haar mee op sleeptouw een aantal dagen). We zijn met z’n vijven naar Fort Nieuw Amsterdam gereden waar we wat hebben rond gelopen en foto’s hebben gemaakt. Ook hebben we een bezoekje gebracht aan het openlucht museum. Het was erg leuk en heerlijk weer. Na Fort Nieuw Amsterdam hebben we door Commewijne gereden en zijn we uiteindelijk naar het huis van hun moeder gegaan die hier ook een half jaar per jaar verblijft. Moeders had lekkere roti gemaakt van eend en rundvlees (jaja heb eend gegeten!). Echt super gastvrij. We hebben ook nog in het huis gekeken van Khalid wat hij speciaal heeft laten bouwen om met zijn gezin in te verblijven. Hij heeft het alleen nog nooit gedaan, want zijn vrouw wil niet naar Suriname. Zo zonde, er zit zelfs een zwembad bij en warm water is er aanwezig (das hier best bijzonder). De matrassen zitten zelfs nog in de verpakking. Op het terrein staan ook kokosbomen en ik heb kokossap gedronken (niet heel lekker) en kokos vruchtvlees gegeten (ook geen succes). Zelf nog geprobeerd een kokosnoot uit de boom te slaan, tevergeefs (uiteraard). Toen we het kokosavontuur gehad hadden, had moeders nog ff cassave voor ons gemaakt. Je komt niets tekort en zo aardig, echt super tof. Het is een soort van aardappelachtig iets, heel lekker.
Madelon had in de avond nog een gesprek dus we zijn toen richting huis gegaan. In de auto hebben ze op haar gewacht en zijn we nog langs de MacDonalds gegaan voor een MacFlurry. Zo lekker. Ze hebben ons netjes naar huis gebracht en toen was de dag alweer om. Super dag gehad en ik ben blij dat ik was meegegaan.
De andere dagen heb ik weer gewoon gewerkt in het kindertehuis samen met Rosa. Alleen donderdag was ik alleen, omdat ze naar de vreemdelingenpolitie was. Ik heb me prima alleen gered. Wel weer een ander meisje weg gestuurd, omdat ze een ontzettend grote mond had. Ook zij kwam later netjes haar excuus aanbieden. Die middag hebben we lekker gespeeld en de kinderen hadden hun muziekles geoefend op de blokfluit. Was leuk om dat een beetje in goede banen te leiden en ze gingen op een gegeven moment allemaal tegelijk. Net als altijd ben ik na het eten naar huis gegaan en was het tijd voor weekend.
Nu zijn jullie weer helemaal bij. Zoals gezegd volgen de foto’s echt snel. Ik ga nu weer even in mijn bedje liggen!
Tot het volgende verslag!

Liefs en groetjes vanuit Su,
Alyssa